Spożycie owoców i warzyw (5 porcji/dziennie) stanowi jedno z podstawowych zaleceń dietetycznych służących prewencji chorób przewlekłych, nie wiadomo jednak, czy wpływa także na ryzyko rozwoju niewydolności serca.
W Physicians’ Health Study spożycie warzyw i owoców zmniejszało ryzyko niewydolności serca, z kolei w Atherosclerosis Risk in Communities korelacji takiej nie zaobserwowano. Rozbieżności te można częściowo przypisywać trudnościom w ocenie składu diety.
Problemy metodyczne można w tym zakresie rozwiązać wykorzystując biomarker jakim jest poziom witaminy C, której stężenia korelują z poziomem spożycia owoców i warzyw (lepiej od karotenoidów i witaminy E). Związek pomiędzy poziomami witaminy C a niewydolnością serca oceniono prospektywnie u zdrowych 9,187 mężczyzn oraz 11,112 kobiet w wieku 39 do 79 lat, uczestniczących w badaniu “European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition” (obserwacja średnio 12,8 roku).
Wykazano, że ryzyko zakończonych i niezakończonych zgonem incydentów niewydolności serca spadało wraz ze wzrostem stężeń witaminy C – ilorazy hazardu dla poszczególnych kwartyli, w porównaniu z najniższym, wyniosły odpowiednio 0.76 (95% CI 0.65-0.88), 0.70 (95% CI 0.60-0.81) oraz 0.62 (95% CI 0.53-0.74) (P dla trendu <0.0001). Wzrost stężenia witaminy C każde 20 µmol/L (1 SD) wiązał się z 9% relatywną redukcją ryzyka niewydolności serca (po uwzględnieniu wieku, płci , palenia papierosów, aktywności fizycznej i licznych innych, „klasycznych” czynników ryzyka).
A zatem poziom witaminy C – biomarkera stopnia spożycia owoców i warzyw – wykazywał odwrotną zależność z ryzykiem wystąpienia niewydolności serca w populacji osób zdrowych. Obserwację tę należy, jak konkludują autorzy, traktować jako “generującą hipotezę” dla dalszych badań prospektywnych mających na celu zbadanie zależności pomiędzy spożyciem owoców i warzyw a niewydolnością serca.
Opracowane na podstawie: Heart / Sierpień 2011
Magdalena Lipczyńska
