Zależność pomiędzy indeksem masy ciała w dzieciństwie, a wykładnikami ryzyka sercowo-naczyniowego w okresie dojrzewania i chorobami układu krążenia w wieku dorosłym, znana z prac przekrojowych, nie doczekała się szczegółowej charakterystyki w badaniach z prospektywną obserwacją. Tym bardziej warto zwrócić uwagę na prospektywne badanie kohortowe Lawlor i wsp., którego wyniki opublikowano w British Medical Journal.
W projekcie wzięło udział łącznie 5235 dzieci w wieku 9-12 lat. Wyjściowo, a następnie w wieku 15-16 lat, oceniano BMI, obwód w pasie oraz otłuszczenie. Pierwszorzędowymi punktami końcowymi były: skurczowe i rozkurczowe ciśnienie tętnicze oraz stężenie glukozy, insuliny, trójglicerydów i cholesterolu LDL/HDL w surowicy na czczo w wieku 15-16 lat. Wyższa wyjściowa wartość BMI o każde kolejne odchylenie standardowe przekładała się na znamienne podwyższenie ilorazu szans wystąpienia nieprawidłowości w zakresie większości analizowanych czynników ryzyka chorób układu krążenia w 15-16 roku życia.
Dziewczęta z nadwagą lub otyłością w 9-12 roku życia i prawidłową masą ciała w okresie dojrzewania miały porównywalnie niskie ryzyko nieprawidłowości w zakresie czynników ryzyka, jak dziewczęta z prawidłową masą ciała w obu punktach czasowych. Z kolei u chłopców, normalizacja masy ciała w okresie dojrzewania jedynie częściowo niwelowała niekorzystny wpływ nadwagi/otyłości w dzieciństwie na skurczowe ciśnienie tętnicze, wysokie stężenie trójglicerydów i insuliny oraz niskie cholesterolu HDL.
Podsumowując, masa ciała w dzieciństwie (w szczególności u chłopców) wydaje się mieć wartość w prognozowaniu ryzyka sercowo-naczyniowego w późniejszym okresie życia.
Debbie A. Lawlor i wsp. Association between general and central adiposity in childhood, and change in these, with cardiovascular risk factors in adolescence: prospective cohort study, BMJ 2010; 341:c6224
