Pierwsze informacje dotyczące korzyści zdrowotnych, płynących z aktywności fizycznej, opublikowano już w 1953 roku. Wtedy to po raz pierwszy przeprowadzono badanie porównujące występowanie choroby wieńcowej u kierowców i konduktorów londyńskich autobusów. O tym, jak bardzo wysiłek fizyczny jest ważny w życiu świadczyć może fakt, iż do 2016 roku opublikowano blisko 1001 wyników badań obrazujących skalę korzyści, jakie z aktywności fizycznej czerpią osoby starsze.
Aktualne zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) mówią o 150 min wysiłku umiarkowanego lub 75 min wysiłku intensywnego tygodniowo. Osoby starcze mogą mieć problem aby sprostać tym wytycznym, dlatego sugeruje się aby były tak aktywne fizycznie, jak ich możliwości i kondycja na to pozwalają.
W ostatnim czasie w światowej prasie (European Heart Journal) opublikowano artykuł poświęcony wpływowi aktywności fizycznej na zdrowie osób starczych. Przedstawiono w nim wyniki badania, w którym wzięło udział ponad 122 tysiące osób w wieku powyżej 60 lat, ze średnim czasem obserwacji wynoszącym 9,8 lat.
Opis badania
Biorący udział w badaniu, na podstawie kwestionariuszy osobowych, określali swoją aktywność fizyczną, wykonywaną podczas pracy, transportu, uprawiania sportu oraz w czasie wolnym. Aktywność fizyczna została wyrażona w tak zwanej jednostce MET, którą wykorzystuje się do określania wydolności fizycznej. W wyniku analizy wyróżniono 4 grupy badanych – zupełnie nieaktywnych, aktywność niską, umiarkowaną oraz wysoką.
Stwierdzono, że już niska aktywność fizyczna wiąże się z redukcją umieralności całkowitej o 22% w porównaniu do osób nieaktywnych. W przypadku aktywności średniej o 28%, a wysokiej o 35%.
Korzyści odnotowano także w odniesieniu do umieralności sercowo-naczyniowej i nowotworowej. Wysiłek fizyczny w starszym wieku ma także ochronny wpływ na związane z wiekiem zmniejszenie aktywności układu autonomicznego, czyli tej części układu nerwowego, która pozostaje poza naszym wpływem, jak choćby ruchy perystaltyczne jelit, czy wydzielanie kwasów żołądkowych.
Zdaniem autorów przedział niskiej aktywności w badaniu odpowiada 15 min codziennego marszu i taki powinien być rozsądny cel dla osób wcześniej nieaktywnych. Zaleca się, by wysiłek stopniowo zwiększać do wskazanych 150 minut tygodniowo, ale należy pamiętać, że choć co prawda udowodniono, że „więcej to lepiej”, to już te wspomniane 15 minut wysiłku ma korzystny wpływ na nasze zdrowie.
Opracowano na podstawie: European Heart Journal, 21 maja 2017
